wzór Eulera
Encyklopedia PWN
techn. wygięcie pręta związane z przejściem elementu konstrukcyjnego ze stanu równowagi statecznej w stan niestateczny.
szczególny przypadek praw przyrody;
fraktal
mat. rodzaj figury geometrycznej, płaskiej lub przestrzennej, zazwyczaj charakteryzującej się własnością samopodobieństwa — małe fragmenty fraktala, oglądane w odpowiednim powiększeniu, wyglądają tak samo jak obiekt pierwotny.
[łac. fractus ‘złamany’, ‘cząstkowy’],
funkcja dzeta (zeta) Riemanna, funkcja ζ,
mat. funkcja zmiennej zespolonej, dla z mających część rzeczywistą większą od 1 określona wzorem 
;
mechanika
dział fizyki zajmujący się badaniem ruchu ciał materialnych oraz oddziaływań między nimi, prowadzących do zmiany ruchu ciał lub ich odkształceń.
[gr. mēchanikḗ ‘sztuka konstruowania maszyn’],
Mertens Franz Carl Joseph, Franciszek Karol Józef Mertens, ur. 20 III 1840, Środa (Wielkopolska), zm. 5 III 1927, Wiedeń,
matematyk austriacki;
